در زبان ترکی استانبولی، واژه‌های “döviz” و “sarrafiye” به فعالیت‌های مالی مرتبط با ارز و طلا اشاره دارند، اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد. Döviz به ارزهای خارجی (مانند دلار، یورو و غیره) اشاره می‌کند و مغازه‌ها یا دفاتری که به معاملات ارزهای خارجی می‌پردازند، به طور خاص بر خرید و فروش این ارزها تمرکز دارند و معمولاً به عنوان “döviz bürosu” یا صرافی ارز شناخته می‌شوند.

از سوی دیگر، sarrafiye به مکان‌هایی اطلاق می‌شود که به خرید و فروش طلا، نقره و دیگر فلزات گران‌بها مشغول‌اند. در ترکیه، “sarrafiye” یا “sarraf” به مغازه‌ها و افرادی گفته می‌شود که در زمینه طلا و جواهرات فعالیت می‌کنند.

مجوز برای دفاتر تبادل ارز (Döviz Bürosu)

این دفاتر باید مجوز فعالیت خود را از آژانس تنظیم و نظارت بر بانکداری ترکیه (BDDK) و همچنین وزارت خزانه‌داری و دارایی دریافت کنند. آن‌ها تحت مقررات مالیاتی و قانونی سختگیرانه قرار دارند و باید استانداردهای خاصی را رعایت کنند، از جمله نگهداری ذخایر ارزی کافی و رعایت قوانین مبارزه با پولشویی.

مجوز برای صرافی‌های طلا و جواهرات (Sarrafiye)

صرافی‌های طلا معمولاً مجوز خود را از اتاق‌های بازرگانی محلی و وزارت تجارت ترکیه دریافت می‌کنند، که مشابه پروانه کسب در ایران است. این مجوزها شامل فعالیت‌های فروش و خرید طلا، نقره و جواهرات بوده و مشمول مقررات مربوط به صنعت جواهرات می‌شوند. همچنین، صرافی‌های طلا نیازی به ذخیره ارزی ندارند و به عنوان یک تجارت مستقل از نهادهای مالی فعالیت می‌کنند.

دفاتر ارز تحت نظارت وزارت خزانه‌داری و دارایی و دفاتر طلا و جواهرات تحت نظارت وزارت تجارت قرار دارند. اخذ مجوز برای دفاتر ارز (Döviz) معمولاً بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است. بنابراین، هنگام مراجعه به دفاتر یا مغازه‌هایی که در “کاپالی چارشی” قرار دارند، باید دقت کرد و از تشابه واژه “sarrafiye” با مفهوم صراف در ایران جلوگیری کرد تا از هرگونه کلاهبرداری احتمالی مصون ماند.